بررسی تنوع ژنتیکی برخی از لاین‌های خیار با استفاده از صفات مورفولوژیکی از طریق تجزیه به مؤلفه‌های اصلی و تجزیه خوشه‌ای

شناسایی و جمع‌آوری ژنوتیپ‌های برتر محصولات باغی اولین گام در برنامه‌های اصلاحی به شمار می‌رود. در کشور ما به دلیل عدم شناخت کافی از ژرم پلاسم گیاهان باغی، برنامه‌های اصلاحی مناسبی روی محصولات باغی خصوصاً خیار انجام نشده است. هدف این تحقیق، گروه‌بندی ژنوتیپ‌های خیار، بر اساس صفات مورفولوژیکی و تعیین فواصل ژنتیکی آن‌ها می‌باشد. به همین منظور، 25 لاین خیار برای 25 صفت مورفولوژیکی با استفاده از روش تجزیه به مؤلفه‌های اصلی و تجزیه خوشه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. در تجزیه به مؤلفه‌های اصلی دوازده مؤلفه اول 88 درصد از کل واریانس متغیرها را توجیه نمودند، که سهم هر کدام از دوازده مؤلفه اول به‌ترتیب 97/17، 25/12، 45/11، 74/8، 52/7، 12/6، 13/5، 53/4، 29/4، 77/3، 44/3 و 86/2 درصد بود. در تجزیه خوشه‌ای از روش فاصله اقلیدسی و الگوریتم متوسط فاصله بین گروه‌ها (UPGMA) برای گروه‌بندی کل لاین‌ها استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده کل لاین‌ها در هفت گروه مجزا جا گرفتند و ضریب کوفنتیکی 84/0 بود. نتایج حاکی از تنوع ژنتیکی زیاد بین لاین‌های مورد بررسی بود کهاز این تنوع جهت هتروزیس و انتخاب والدین مناسب در برنامه‌های تلاقی به منظور تولید ارقامی باصفات مطلوب می‌توان استفاده نمود.